11 listopada - Dzień Niepodległości

 11 LISTOPADA - DZIEŃ NIEPODLEGŁOŚCI

 11 listopada – jest to dla Polaków jedno z ważniejszych świąt. Ten dzień upamiętnia odzyskanie niepodległości przez Polskę po 123 latach zaborów (1795 – 1918). Jest to też święto wszystkich poległych za wolność Rzeczpospolitej. W tym roku obchodzimy już 98. rocznicę wyjścia z niewoli narzuconej przez  kraje zaborcze – Rosję, Prusy i Austrię. Choć odzyskanie niepodległości to był długi proces, datę 11 listopada wybrano nieprzypadkowo. Ten dzień oznacza również zakończenie I wojny światowej. Zawarto wtedy rozejm w Compiègne, a to oznaczało całkowitą klęskę Niemiec. 10. listopada do Warszawy przybył Józef Piłsudski. W tych dwóch dniach (10. i 11. listopada) Polacy uświadomili sobie, że nareszcie są wolni. Nie muszą ukrywać się ze swoim prawdziwym pochodzeniem, nie muszą mówić w obcym języku. Nastrój głębokiego wzruszenia, jakie panowało wśród narodu polskiego, Jędrzej Moraczewski (polski premier i minister komunikacji) opisał tak:

„Niepodobna oddać tego upojenia, tego szału radości, jaki ludność polską w tym momencie ogarnął. Po 120 latach prysły kordony. Nie ma „ich”. Wolność! Niepodległość! Zjednoczenie! Własne państwo! Na zawsze! Chaos? To nic. Będzie dobrze. Wszystko będzie, bo jesteśmy wolni od pijawek, złodziei, rabusiów, od czapki z bączkiem, będziemy sami sobą rządzili. (...) Cztery pokolenia nadaremno na tę chwilę czekały, piąte doczekało. (...)”

Atmosfera, jaka panowała wówczas w kraju, była niesamowita - pełna wzruszenia, radości i po części też niedowierzania, że wreszcie naród jest wolny. Do dzisiaj Polacy z rozrzewnieniem i wdzięcznością wspominają ten dzień.

Obchody

W latach 1919–1936 rocznicę odzyskania niepodległości  świętowano w Warszawie. Była to uroczystość o charakterze wojskowym. Zazwyczaj organizowano ją  w pierwszą niedzielę po 11 listopada. W 1919 r. jeszcze nie było dogodnych warunków, aby świętować - trwała wtedy walka o ustalenie granic Rzeczpospolitej. W pełni upamiętniono tę rocznicę 14 listopada 1920 roku. Uhonorowano wtedy Józefa Piłsudskiego jako wodza naczelnego w wojnie polsko – bolszewickiej. Teraz organizowane są marsze, różne pikiety. Ludzie wywieszają biało – czerwone flagi na swoich domach. W czasach okupacji niemieckiej ( II wojna światowa) nie wolno było jednak obchodzić żadnych świąt narodowych. Za ich świętowanie groziły represje. Dlatego doceniajmy to, że możemy swobodnie obchodzić to święto i nie musimy ukrywać się ze swoim pochodzeniem! Dlatego musimy pamiętać o wszystkich żołnierzach i osobach, które walczyły o wolność Polski!

Najważniejszy dzień dla Polaków…

Jest ustawowo wolny od pracy (bądź szkoły). Główne obchody z władzą państwa odbywają się w Warszawie. Pełniona jest również warta przy Grobie Nieznanego Żołnierza. Inne formy obchodów to:

- Bieg Niepodległości,

- Koncert Niepodległości,

- Marsz Niepodległości.

BÓG, HONOR, OJCZYZNA – CHWAŁA TYM, CO POLEGLI ZA WOLNOŚĆ NASZEJ POLSKI

„Ojczyzna wolna, znowu wolna!
Tak bije serce, huczą skronie!
A Biały Orzeł w słońcu kwiatów
Przyleciał, by go ująć w dłonie.

Zawsze był z nami - ptak wspaniały
Choć czasem ktoś odszedł daleko...
Bronił tej ziemi, bo ją kochał
Sercem pokoleń już od wieków.

Dziś w całej Polsce brzmi Mazurek...
Dzisiaj radości kanonada!
Witamy wszyscy Niepodległość
I Jedenasty Listopada...”

Ola (Igła) z 6B

Źródła” Google grafika, Wikipedia.